Rusların topları böğrümüzü dövüyor,
Bu sonbaharda dönmezseniz, umutlarımız bitiyor.
Kır atımın kuyruğu kısa,
Ömür kısa, Çerkes gençleri gittiler Kars’a.
Size çavdar çorbası içiriyorlar,
Sizler Kars bozkırlarına canınızı içirdiniz.
Sarıkamış’a mermiler dökülür,
Çerkes atlıları Sarıkamış’a dökülür.
Uzunyayla yılkıları Çukurova’ya iniyor,
Ahiret yoluna düştüğünüzü duyanların yürekleri sızlıyor.
Aziziye kışlasından ordular geçiyor,
Fidan gibi gençlerimiz, top mermileriyle ölüyor.
Erzurum yazısında karlar savrulur,
Yazıya savrulan güzel naaşlarınızı kimler defnedecek?
Şu göçmen kuşlar geri dönüyor,
Döneceğinizden ümitli idik, ümidimiz yitti artık.
Not: 1864 yılında, Ruslar tarafından Anadolu’ya sürülen Çerkeslerin bir bölümü Şarkışla-Pınarbaşı-Gürün arasındaki Uzunyayla’ya yerleştirilir. Sarıkamış Harekatından önce, onların arasından yaklaşık 1500 genç askere alınır. Kimi evlerden altı kardeş birden gider. Sağ olarak dönenlerin sayısı elliyi geçmez. Uzunyayla’nın (Pınarbaşı-Aziziye) Hilmiye köyünde yaşayan Ayşet ve Fatimet adlarında iki kız kardeşin, kendi kardeşleri ve Sarıkamış’ta donarak Şehit düşen Çerkes gençleri için yaktıkları bu hazin türkü, hala Çerkes yaşlılarınca gözyaşları ile dinlenir.