Prof Dr JOHN COLARUSSO İLE SÖYLEŞİNİN GENİŞ BİR ÖZETİ - son -

( Tamamını Kafkas Dernekleri Federasyonu Youtube kanalında sesli ve görüntülü olarak izleyebilirsiniz. )

Ayla Bozkurt Applebaum:  Abhazya’nın Batı tarafından tanınması konusunda ne düşünüyorsunuz?

John Colarusso: Abhazya’yı Gürcistan karşısında tanımayı reddettiler. Dışişleri Bakanlığındaki görevimde Abhazya’nın Gürcistan’ın bir parçası olduğunda ısrar etmenin Gürcistan’a fayda sağlamadığını ve Gürcistan’ı Rusya karşısında kırılgan bir durumda bıraktığını söylemiştim. Aslında Gürcistan’a iyilik yapmıyorlardı. Yapabilecekleri en iyi şey Gürcistan’a durumu kabullenmesini söylemek, Abhazya’yı tanımak ve durumu istikrarlı hale getirmekti. 

Şimdi Gürcistan ve Abhazya arasında Çin – Tayvan gibi bir durum var. Böyle şeyler nesiller boyunca sürer. Bölgede rahatsızlık yaratır. Rusya’nın duruşuyla Batı’nın duruşu arasında kutuplaşmaya hizmet eder. 

Benim sorunlarımdan birisi Rusları asla düşman olarak ele almamış olmamdır. Rusları, Avrupalı ortalama bir ulustan çok farklı bir tarihe sahip bir halk olarak değerlendirdim. Ruslar, tarihleri nedeniyle, toprak, kontrol ve güvenlik konularında saplantılıdırlar. 

İlginçtir ki; bu yüzden Washington’daki Rus karşıtı sektörle zaman zaman sıkıntı yaşadım. Aralarında saygı duyduğum arkadaşlarım da var. Kariyerleri, Rusya’nın çıkarlarının mutlak biçimde ABD’nin çıkarlarına ters düştüğü düşüncesi üzerine kurulmuş kişiler bunlar. Kanada o kadar kötü değil. Kanada, Rusya ile birlikte çalışabilmenin yollarını bulmaya daha hazır. Bu açıdan Kanadalılaşmış olabilirim. 

Ancak Kremlin’in hata  yaptığını düşünüyorum. Atalarımız atalarınıza çok kötü bir şey yapmış olabilirler. Ama şimdi yardımcı olamaya çalışıyoruz, (Ubıhça) bu dili geri getireceğiz demek gibi bir şey. Yani siyasi, kültürel açıdan önemli bir şey. Kremlin açısından akıllıca bir hamle. Ancak diğer taraftan çok büyük bir yolculukta sadece küçük bir adım. 

Dolayısıyla ben Çerkes sorununun çözümünün mümkün olduğunu düşünüyorum. Bir çözümü olduğunu düşünüyorum. Bence umutsuz değil. 

Diğer taraftan gönüllülük meselesi. 

Bence atalarınızın size bıraktığı mirastan gurur duymalısınız. Hem cesur hem de doğal olarak demokratik bir gurupsunuz. Geçmişiniz hakkında mümkün olduğunca çok şey öğrenmelisiniz ve istiyorsanız, şu anda elinizden ne geliyorsa yapın. 

Bu bir tercih meselesi. Bunları yapmak zorunda değilsiniz ama eğer istiyorsanız cesaret etmelisiniz. 

Şunu söylemeliyim ki uzun yıllar önce bu yola çıktığımda, bu dillerle ilgilenen insanların sayısı çok azdı. Şimdi ekonomistlerden, siyaset bilimcilerinden, antropologlardan mesajlar alıyorum. 

Çerkeslerle, Abazalarla ve Ubıhlarla ilgilenen bir çok insan var. 

Geleceğin artık daha fazla umut vaat ettiğini düşünüyorum. Gelecek bir çok açıdan normal görünüyor. Eksik olan tek şey, istikrarlı ve uyum içinde bir Anavatan. 

Bu konu gündeme geldiğinde Kremlin’inde bazı korkuların ortaya çıkıyor olması ise önemli bir sorun. Bence bu, atalarınızın kahramanlıklarının, cesaretlerinin ve askeri güçlerinin de kanıtı. 

Bence iki taraf arasında büyük bir husumet, manevi açıdan büyük bir kutuplaşma var. Bu tür tepkilerin engel oluşturduğunu düşünüyorum. Anlaşılabilir ve haklı görülebilir ama yapıcı değil. 

Dökülen kan ve yaşanan acılar gibi konular, gelecek uğruna, karşılıklı olarak biraz bir tarafa konulmalı. 

Bir ulus olarak hayatta kalacağınızı düşünüyorum. Kısaca ben iyimserim. Halkınız ve mirasınız üzerinde çalışmak istiyorsanız, o konularda çalışın. Bunların yapılması gerekiyor. 

Yapacağınız her şeyi iyi yapın ve atalarınızın bıraktığı mirasla gurur duyun. Bu sizin hakkınız...