28 Mart 1992 tarihinde alınan kongre kararlarının ardından tam 30 yıl geçti ama halkımızda bu geçen süre zarfında neler değiştiği konusu hala tartışmalı bir nokta olarak öylece duruyor. 30 yıl öncesinde duyurulan kongre kararları üzerine, ulusal kimliğimiz üzerine gelişmeler koyamıyor ve aynı noktada duruyoruz. Belki de zamanın aleyhimize aktığı şu durumda 30 yıl öncesinde bu kararların alındığı dönemden bile daha geri seviyelere düştüğümüzü söylemek olasıdır.
Bir halk olarak geleceğe birliğimizi aktarmamızın yegâne yönteminin ulusal bilincimizi ve kimliğimizi korumak olduğunu 28 Martlarda hatırlamak ve bunun gelişimi için bir çaba ortaya koymamız gerekmektedir. Çerkes(Adığe) kimliğine sahip herkes 28 Martlardan, 13 Haziranlara sürüklenecek bu yolu takip etmeli ve çalışmalıdır.
Bugün Kuzey Kafkasya’da Çerkesler(Adığeler) dışında bulunan komşu halklarımız(Abhazlar, Abazinler,Çeçenler, Karaçay-Balkarlar, Osetler, İnguşlar, Dağıstan Cumhuriyetinde yaşayan halklar)uluslaşma süreçlerini bizim aksimize geliştirerek kendilerini artık ulusal kimlikleriyle tanımlamaktadırlar. Yaşadığımız mevcut süreçte yaşanan sorunların kaynağı Çerkes(Adığe) halkı olarak ulus, uluslaşma süreçleriyle ilgili birikimimizin zayıf olması ve yıllardır bizlere empoze edilen kavramları sorgulamadan kabullenmiş olmamıza bağlıdır. Artık önümüze bakmalı, geleceğimizi örgütlemeliyiz!
İşte yıl dönümünde andığımız 1. Tüm Çerkesler(Adığeler) Kongresinin kararları:
1. Ulusun kendini etnik olarak tanımladığı "Адыгэ- Adığe" ve ekzoetnonim olarak kullanılan "Черкес-Çerkes" isimlerinin Rusya Federasyonu içerisinde ve diğer ülkelerde yaşayan tüm Adığeleri kapsadığı;
2. Kabardey-Balkar, Adığey ve Karaçay-Çerkes Yüksek Sovyetlerine 1 Eylül 1992 tarihinden itibaren tüm resmi-devlet işlerinde, anketlerinde, nüfus kimlik bilgilerinde, doğum kayıt belgelerinde, pasaportlarda, diğer tüm belgelerde ve Adığeleri tanımlayan resmi isimlendirmelerde:
а) Anadilde - "Адыгэ-Adığe" ( Rusça transkripsiyonlarda "Адыга-Adıga" );
b) Rusça ve diğer dünya dillerinde - "Черкес- Çerkes" veya "Черкешенка, Çerkeşenka"nın ( Çerkes kelimenin dişil hali ) kullanılmasının önerilmesi;
3. Adığe dilinin birliği ve bu dile ait iki edebiyat varyantı olarak:
а) Yukarı – Çerkes ( Kabardey ), ve
b) Aşağı - Çerkes ( Kyah )’ın kabul edilmesi;
4. Kabardey-Balkar, Karaçay-Çerkes ve Adığey devlet organlarınca Rus dilinden alınarak Adığe ( Çerkes ) soyadlarına takılan "ov", "ev", "in" gibi soneklerin anadildeki orijinallerine uygun bir şekilde yeniden düzenlemelerinin yapılmasının önerilmesi;
5. Ulusal-devletleri dışında yaşayan Adığelerin de aynı değişiklikleri yapabilmeleri ilgili organlara gereken önerilerin sunulması;
6. Alınan bu kararların uygulanması için yapılacakları izlemek görevinin Tüm Adığeler Kongresi Koordinasyon Sovyeti’ne verilmesi kararlarını alır ve kamuoyuna ilan eder.
Birinci Tüm Adığeler Kongresi
28 Mart 1992, Nalçik
Çerkesya Gençliği