3. Çerkesya Gençliği Kampı ve “Türk Çerkesler

Merhaba, ben İzmir'in Ertuğrul köyünden Nash Oktay (Нэшэ Лӏэпш). Bu sene 29 Temmuz-5 Ağustos tarihleri arasında Adrasan’da, sahibi artık arkadaşımız olan Ersin abiye ait Portakal Camping’te üçüncü Çerkesya Gençlik Kampını örgütledik. 

Türkiye’nin farklı şehirlerinden, Avrupa’dan ve vatan Çerkesya’dan misafirlerimiz vardı, daha önceki kamplarda da olduğu gibi. Ama bu sene toplam sayımız 150 idi ve ilk kez gelenler çoğunluktaydılar. 

Önceki senelerde tecrübe ettiğimiz gibi kimse yabancılık çekmedi, sanki daha önceden herkes tanışıyormuş gibi bir ahenk vardı kamp genelinde.

29 temmuz sabahı misafirler gelmiş, herkes yerine yerleşiyordu. Her çadıra bir isim koymuştuk. Mesela 01 Maykop çadırıydı ve A4 kağıdı formatında hazırladığımız bir bilgilendirme pusulası asılıydı çadırın ön kısmında. Bu pusulada Maykop hakkında bilgilendirme ve bir fotoğraf yer alıyordu. Genel olarak Çerkes tarihinde yer edinmiş önemli isimler ve yerler vardı hazırladığımız pusulalarda. 

Kamp programı devam ederken sosyal medyada duyulan o olayı biz gençler Uğur abiden öğrendik. Anlatırken şaka yaptığını sandım, çünkü çok çirkin ve bizlere hiç uygun olmayan bir hareketti. 

Sonra bir açıklama yapıldı kamuoyuna, durum izah edilmeye çalışıldı. Ama bazı cenahlar tarafından pek yeterli görülmedi yaptığımız açıklama ve sanki ellerinde taşlarla bekliyorlarmış gibi sosyal medyadaki bütün platformlarda Çerkesya Hareketi ve Gençliği aleyhine bir kampanya düzenlendi. 

Dava açmamız, hesap vermemiz, böyle bir kampın bizim tarafımızdan yönetilemeyeceği, yanlış karar verdiğimiz, hatta konunun üstünü örtmeye çalıştığımız konusunda bile yorumlar yapıldı sosyal medyada. 

Ama ilginçtir ki Kaf Fed yöneticileri de dahil olmak üzere hiç kimse gelip de yüz yüze bize bir soru sormadı. Ve kimse sosyl medyada bu konuyu dillendirmedi, "Kaffed başkanı ya da yönetim kurulundan bir isim size-kampa geldi mi?" diye sormadı. 

Ya da "böyle bir adam nasıl dernek başkanı olabilir?", "Kim seçti bu adamı?" diye düşünmedi. Neden düşünülsün ki, klavyenin başına geçip bizleri taşlamak varken. 

Bizler için önemli olan bu çirkin olayı yaşayan kızımızın ve ailesinin düşünceleriydi. Ve onların isteklerini de göz önüne alarak dava açmadık, çünkü kendileri dava açacaklarını bizim karışmamamızı rica etmişlerdi.

Son gün Janset ve benim düğünümüz yapılacaktı Yeleme’de. Tabi orası da karışıktı. Bizleri taşlayanlar bizden hırslarını alamamış köy muhtarına, Selma ablaya baskı yapmışlardı haluj festivalinin ve akşamki düğünün iptal edilmesi yönünde. 

Yine sosyal medyada "Yeleme’de yapılması düşünülen haluj festivali hemen iptal edilmelidir", "Yeleme bu ayıba alet edilmemelidir" diye yazanlar bile olmuş. Az evvel de yazdığım gibi nedir bu durumun aslı diye sormak yerine klavyenin başına geçip hesap kapatmak daha kolay geldi insanlara ve iptal edildi Yeleme programı.

Düğün için kız kardeşim Nash Marina Adıge Cumhuriyeti Afepsıp köyünden geldi. Bu benim için tarif edilemeyecek bir mutluluktu. Çünkü sürgünden bu yana benim ailemden bizleri ziyarete gelen ilk kişiydi. Bizim için iyi dileklerini sunmuştu Aykut abilerin bungalovunda arkadaşlarımız gibi. Ve gelini ben çıkaracağım çünkü aileden kadın olarak bir ben varım burada demişti ve çıkarmıştı da. Marina’yla tanışmam da emeği olan Kobli Aycan ve Atlheski Janberd’e teşekkürü bir borç bilirim.

Kampta bizlerle olan, atölyelerde bizleri bilgilendiren hocalarımız Sibel TEKİN’e, Yedic SELMA ve Seyit BESLİ’ye, Çerkes yogasının ne olduğunu bize anlatan ve yaptıran Suhein Beck’e, Danimarka’dan kampımıza katılan Lars Funch Hansen’a; desteklerini bizden esirgemeyen Antalya Çerkes Derneği başkan ve yöneticilerine, başta Hatko Schamis, Pihava Uğur, Cançate Aykut ve Ferhatıko Haydar olmak üzere tüm Çerkesya Gençliği ve Hareketi üyelerine teşekkürlerimi sunarım.

Nash L'epsh