Bir Hayat Projesi Olarak Gazetecilik

Nalçik'de yaşayan Sabina KHAŞEVA modern medyanın genç yüzü. A. N. Kosygin Rusya Devlet Üniversitesi'ndeki yüksek lisans öğrencisinin, Birinci Öğrenci Ajansı'nda günlük haberler de dahil olmak üzere 900'e yakın yayını var.

Son araştırmalara göre Rus gazeteciliğinde kadın sayısı erkeklerin iki katıdır ve kadın gazetecilerin oranı her geçen yıl artmaktadır. Kahramanımız bu mesleği tesadüfen seçmedi.

Kendi tercihi

- Benim grubumda 17 kız ve 2 erkek vardı ama dördüncü sınıfa gidemediler. Sınıf arkadaşlarımla bunun nedenlerini tartıştık, bize sosyokültürel normlarda doğrudan bir değişiklik gibi geldi. Kadınlar, daha önce ağırlıklı olarak erkeklerin hakim olduğu mesleklerle giderek daha fazla ilgilenmeye başladı. Belki de bu, cinsiyet eşitliği fırsatlarını savunma eğilimlerinin bir sonucudur. Şu ana kadarki küçük deneyimime dayanarak, kadınların iletişim sorunlarını daha verimli çözdüğünü ve topluluk önünde daha başarılı konuştuğunu görüyorum. Ayrıca moda gibi bazı alanlarda aslında daha fazla kadın var. Bu durum şu ifadeyle karakterize edilmektedir: "Rus gazeteciliğinin bugün kadın yüzü var." Çocukluğumdan beri bir örneğim var: annem Aripa Sabanchieva bir gazeteci. Annem kariyerine “Çegem'in Sesi” gazetesinin muhabiri olarak başladı; daha sonra televizyon gazetecisi olarak Balkarca ve Rusça dillerinde çok sayıda program çekti; ev cephesindeki kahramanlar ve cephe askerleri hakkında birçok projesi var. Büyük Vatanseverlik Savaşı'ndan. Aynı zamanda birçok belgeselin de yazarıdır ve siyasi baskı mağdurlarının anısına hazırlanan bir kitabın derleyicilerinden biridir. Yoğun profesyonel kariyerine rağmen annem bana hiçbir zaman gazeteci olmamı tavsiye etmedi. Genel olarak ailemin seçimimde bir etkisi olmadı ama bana rehberlik ettiler, güçlü ve zayıf yönlerimi biliyorlardı ve beni desteklediler. İlk çalışmalarımı, üniversite gazetesinde küçük yazılarımı, röportajlarımı veya kısa yayınlarımı yazdığımda ailem benim adıma sevindi, destek sözleri benim için çok değerliydi. İş veya eğlence amaçlı gezilerden küçük videolar düzenlediğimde bile ailem olumlu yorumlar yapıyor.

Orta yol

- Nalçik'te doğdum ve büyüdüm. Balo salonu dansı eğitimi aldım ve sanat okulundan mezun oldum. 19 numaralı ana okulunu çok seviyordum, hem ağabeyim hem de babam bu okuldan mezun oldu. Edebiyata her zaman diğer konulardan daha fazla ilgi duydum. Anna Elbertovna LAVROVA tarafından eğitildim, derslerimiz her zaman bazı akademik sınırların ötesine geçti. Bir gün sınıfa geldik ve sınıftaki olağan işler yerine Vladimir VYSOTSKY'nin plaklarını dinledik. Üniversiteye girdiğimde çoğu zaman okulu kaçırdım. Tarihi her zaman sevdim, gazetecilik olmasaydı belki de tarihe kaydolurdum. Ama yine de Moskova Beşeri Bilimler ve Ekonomi Üniversitesi'ne "medya muhabirinin teorisi ve pratiği" yönünde girdi. Her zaman sosyal, politik, kamusal meseleleri gündeme getirmekle ve aynı zamanda sanat ve yaratıcılıkla ilgilendim. Gazeteciliğin ortada bir yerde olduğunu fark ettim; birini tercih ederek diğerini bırakmak gerekmiyor. Gazetecilik her alanı kapsar, insan hakları faaliyetleriyle ilgileniyorsanız insan hakları gazetecisi olabilirsiniz, fotoğraf çekmeye meraklıysanız foto muhabiri olabilirsiniz, radyo ve podcast'lerle ilgileniyorsanız yine gazetecilik evrensel bir meslektir. Üniversite etkinliklerine aktif olarak katıldım, üniversite gazetesi için yazılar yazdım, sık sık röportajlar yaptım, transkriptlerle çalışmayı sevdim, önce katılımcı, sonra bir radyo stüdyosunun başkanı oldum, haftalık programlar derledim ve bir içerik planı yazdım. Sürekli olarak bilimsel konferanslara katıldım ve çoğunlukla Rus yazarların konusuyla ilgili raporlar yazdım. Öğretmenlerimin kaydettiği en başarılı çalışmalardan biri “Shakespeare çevirmeni olarak Ostrovsky” raporuydu. Bu ve diğer eserlerim üniversite koleksiyonlarında yayınlandı.

Kişisel gelişim başarının temelidir

Şu anda Kosygin Rusya Devlet Üniversitesi'nde yüksek lisansımı bitiriyorum ancak eğitim faaliyetlerini durdurmayı planlamıyorum. Gazetecilikte mesleki başarının büyük bir kısmının pratik olmasına rağmen, üniversite hala geniş bir temel sağlıyor, öğretmenlerle iletişim kurabiliyor, bilimsel makaleler yazabiliyor ve sürekli gelişebiliyorsunuz. Bugünkü tüm faaliyetlerim ve projelerim doğrudan işimle ilgili. Moskova Hükümeti'nin öğrenci medyasını birleştiren bir medya projesi olan Birinci Öğrenci Ajansı'nın muhabiri olmak benim için büyük bir zorluk. Bilgi portalı öğrenci ve gençlik alanındaki şehir, federal ve dünya olaylarını kapsar. Bir blogun, sosyal ağın ve tam teşekküllü medyanın işlevlerini birleştiren, erişilebilir bir güncel bilgi kaynağı olarak çevrimiçi medya olarak çalışıyoruz. Haber makaleleri yazıyorum ve aynı zamanda Moskova'daki büyük etkinliklere muhabir olarak katılıyorum. Örneğin Kızıl Meydan'daki Zafer Geçit Töreni ve büyük festivaller için akredite olduk. Ayrıca analitik notlar da yazıyorum.

Devamı

- Hobilerim ve planlarım yine mesleki faaliyetlerle ilgili. Şimdi yüksek lisansımı bitirmiş, son yeterlik çalışmam üzerinde çalışıyorum. Yüksek lisans eğitimime devam etmeyi düşünüyorum. İki üniversitede okumak bana öğretmenlerin aynı konuyu nasıl farklı şekilde sunduklarını ve bunu tamamen farklı ilgi derecelerine sahip öğrencilere aktarabildiklerini görme fırsatı verdi. Çoğu zaman öğretmenleri dinlerken bu materyali nasıl sunabilirim, ne gibi örnekler verebilirim vb. diye düşündüm. 

Ben de Kabardey dilini daha iyi öğrenmek istiyorum, öğretmenim Mila NAGOYEVA ile ciddi olarak çalışıyorum. Belki ana dilime daha iyi hakim olduktan sonra, bir gün onu mesleki faaliyetlerimde kullanabileceğim. Gelecekte Nalçik ve doğduğum cumhuriyetle ilgili projeleri hayata geçirmek istiyorum.

Liliana SHORDANOVA.

Fotoğraf: Tamara Ardavova

Kaynak: Goryanka KBR