Röportaj Dizisi(8) Narmin ve Nariman(Suriye): 'Hayatımızda Aldığımız En Doğru Karardı Vatanımıza Ger

* Narmin, Nariman bize kendinizi tanıtır mısınız? Siz kardeşsiniz, değil mi?

- Evet, biz kardeşiz, Nalçik'te yaşıyoruz.

Ben Narmin, 23 yaşındayım, Kabardey Balkar Devlet Üniversitesi Diş Hekimliği Bölümünü bitirdim. Nalçık'te bir klinikte asistan olarak çalışıyorum. 

Ben Nariman, 20 yaşındayım, yine Kabardey Balkar Devlet Üniversitesi Eczacılık Fakültesinden bu sene mezun oldum. Şu anda iş arıyorum. 

* Narmin-Nariman, Suriye'de savaş çıktıktan sonra Nalçik'e geldiniz değil mi? Daha önce Nalçik'te bulundunuz mu? Ailenizde veya çevrenizde vatana dönen var mıydı? Burası hakkında daha önce ne biliyordunuz?

- Biz Nalçik'te doğduk, sonra Suriye'ye, ardından Suudi Arabistan'a taşındık. Ve sonunda sevgili Nalçik'imize geri döndük ????

Narmin: Aslında Nalçik'teki ilk 5 yılımdan aklımda kalan çok şey var, ama pek iyi değil. Annemizin ailesi 1992'den beri burada yaşıyor. 

Biz hep bir gün geri dönüp burada yaşamayı hayal ediyorduk.

* Savaş çıkınca Suriye'den birçok Çerkesin Avrupa'ya veya Türkiye'ye gittiğini biliyoruz. Siz vatana dönmeye nasıl karar verdiniz ve oraya nasıl gittiniz? O günlerden biraz bahseder misiniz?

- İlk başta, vatanımıza dönmemizi kolaylaştıran bir Rus pasaportuna sahip olduğumuz için çok şanslı olduğumuzu söylemek isteriz. Elbette Avrupa ya da Türkiye'ye gitmeyi biz de düşündük, çünkü babamızın ailesi Türkiye'de yaşıyordu; ama biz Nalçik'e taşınmaya karar verdik. Bu, doğru bir karardı ve asla pişmanlık duymuyoruz.

* Buradaki hayatınız hakkında bir şeyler söyleyebilir misiniz? Burada olduğunuz için mutlu musun? Burada hoşunuza giden veya gitmeyen ne var mesela?

- Elbette Nalçik'te olduğumuz için çok mutluyuz. Nalçik çok rahat ve şirin bir şehir. Buradaki doğa harika, bizi her türlü sorundan uzaklaştırabilir ve her türlü acıyı iyileştirebilir.

Narmin: Harika olan, her yerde insanların Çerkesçe konuştuklarını duyabiliyor olmanız!

Aslında buradaki her şeyi seviyorum.

* İnsanlar size nasıl yaklaşıyor? Herhangi bir ayrımcılık veya olumsuz tepki ile karşılaştınız mı? Eğer öyleyse, bu sorunları nasıl çözdünüz?

- Buradaki insanlar iyi, onlarla ilişkilerimde hiçbir zaman bir sorun yaşamadım. Ama buraya farklı bir ülkeden geldik ve dil bilgisi eksikliği gibi bazı sorunlarla karşılaştık. Hatta tamamen yeni bir dil öğrenmek zorunda kaldık. Bu nedenle başlangıçta yeni insanlarla tanışmak ve arkadaş edinmek zordu.

Ama şimdi, 7 yıldan sonra bu konuda bir sorunumuz yok. 

* Oraya dönmeden önce vatanla ilgili düşünceleriniz nelerdi? Memleketinize döndükten sonra görüşlerinizde herhangi bir değişiklik oldu mu?

- Her zaman bir gün vatanımızda mutlu ve rahat bir hayat yaşayacağımızı, burada okuyup çalışacağımızı hayal ettik. Bu hayalimizi gerçekleştirdik. Bu düşüncelerimiz değişmedi. Hep burada yaşamak istedik ve hayatımızda yaptığımız en iyi şey bu oldu.

* Diaspora ülkesinde (Suriye) ve anavatan Çerkesya'da Çerkes geleneklerinin uygulanmasında herhangi bir farklılık var mı? Eğer öyleyse, en çarpıcı farklar nelerdir?

- Evet, elbette Suriye ile Çerkesya arasında pek çok fark var. Suriye'de bazı gelenekler Araplarınkine benziyordu, ama burada da Ruslarınkine benziyorlar.

Yani bu konuda daha çok çalışmalıyız.

* Oradaki insanlarla nasıl iletişim kuruyorsunuz? Çerkesçe konuşuyor musun? Orada Çerkesçe öğrenme fırsatınız var mı? Vatana dönmenin dil öğrenme ve konuşma sürecinize etkileri nelerdir?

- Suriye'de çoğunlukla Arapça konuşuyorduk, Bazen büyük ailemizle buluştuğumuzda veya Çerkes toplantılarında Çerkesçe duyuyor ve konuşuyorduk. Bu nedenle Çerkes dilini öğrenme fırsatı çok sınırlıydı. 

Bugünlerde ağırlıklı olarak Rusça konuşuyorum, ama burada Çerkesçe konuşmak için daha büyük bir fırsat var. Çerkesçe konuşan insanları duydukça ve Çerkesçe konuşmak zorunda kaldıkça benim de Çerkesçem Suriye'de olduğundan çok daha iyi hale geldi.

* Vatanda eğitim almak hakkında ne düşünüyorsunuz? Orada eğitimin nitelik olarak yeterli olduğunu düşünüyor musunuz?

- Buradaki eğitimi çok seviyorum. Arkadaşlarımla birlikte olmak ve her zaman anadilimi dinlemek beni çok mutlu ediyor. Evet başka bir yerde eğitim daha iyi olabilirdi, ama ben kendimi burada daha rahat hissediyorum.

Nariman: Burada öğrenmek ile başka bir ülkede öğrenmek arasında bir fark yok bence. Eğitim bazı bölümlerde yeterli olabilirken, bazılarında olmayabilir.

* Diasporadaki akraba ve arkadaşlarınızla iletişiminiz nasıl? Size burası hakkında soru soranlar oluyor mu? Aralarından sizin gibi vatana gelmek isteyen var mı?

Narmin: Aslında Suriye'de arkadaşlarım vardı, vatana dönmek istediler. Maalesef uzun süredir iletişim kuramıyoruz.

Nariman: Evet, bana soruyorlardı ve konuyu önemsiyorlardı, ama artık hayır, hepsi başka bir ülkeye yerleştiler.

* Son olarak, anavatanlarına dönmek isteyen ve burada eğitim almak isteyen gençlere ne tavsiye edersiniz?

Narmin: Verdiğim en güzel karardı ve asla pişman değilim. İlk başta, diğer her yeni yerde, yeni insanlarla tanışmak ve yeni hayat bir hayat kurmak gibi, elbette zor olacak. Ama biz burada vatanımızda yaşamalı, burada çalışmalı ve elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız.

Nariman: Bir insanın vatanındaki varlığı ve aidiyet duygusu hayattaki en önemli şeylerden biridir. Bu nedenle geri dönmek isteyenler, bu ülkeyi iyileştirmek ve geliştirmek için geri dönmelidir. 

Teşekkürler Narmin, teşekkürler Nariman. Başarılar diliyoruz ikinize de.