Suriye Çerkeslerinden Şaziye Nuh, Putin''e Mektup Yazdı !

Suriye'den gelen yaşlı ve yalnız soydaşımız hala Rusya vatandaşlığı almamıştır. Rusya'ya geldiğinden beri Şaziye Nuh Terek sanatoryumunda yaşıyor daha doğrusu hayatta kalmaya çalışıyor. O 88 yaşında ve Putin’e retorik bir soru yöneltmek zorunda kaldı. “Bu kadar yaşlı ve etnik bir Çerkes olarak ben neden Rusya vatandaşlığı almak için yıllarca beklemek zorundayım? Yasa neden beni yurttaş değil yabancı bir vatandaş olarak görüyor?’’

Şaziye Nuh’un Mektubu

Rusya Federasyonu Başkanı V.V. Putin’e

Kopya: Kabardey-Balkar Cumhuriyeti Başkanı K.V. Kokov’a

KBC İnsan Hakları Merkezi V.N.Hatajukov’a

Çerkes kökenli Suriye vatandaşı – Şaziye NUH’dan

Sayın Başkan!

Benim dedem –Etnik Çerkes- Hatuey köyü doğumlu(Bugünkü Anzorey köyü KBC) Kafkasya Savaşı'nın sona ermesinden sonraki 19. yüzyılda kendi topraklarını terk etmek zorunda kalan Çerkesler arasındaydı.

Çocukluktan itibaren yaşlıların hikâyelerini dinleyerek vatanıma dönme düşünceleriyle yaşadım.

İlerleyen yaşlarda iki kez turist olarak Kabardey-Balkar’a geldim ve geri döndüm buradan ve burada sürekli kalamadığım için de üzüldüm.

Kaderin bir gereği olarak 7 yıl önce 81 yaşındayken savaştan çıkarak ve zorlu yollardan geçerek 2013 yılında Suriye’den tarihi vatanıma dönmeyi başardım.

İyiliksever insanların Suriye’den gelen diğer mülteci Çerkeslere de yardım ettikleri gibi bana ettikleri yardımlarıyla Nalçikte’ki nispeten daha iyi bir sanatoryuma yerleştim. Savaşın ilk aylarında hemen gelenler yardımseverler tarafından alınan köy evlerine yerleştiler ama ben ve bir kaç aile Terek sanatoryumuna yerleştik o zaman sanatoryum yaşamak için çok uygun değildi.

Kendi başımıza, cumhuriyet sakinlerinin, kamu kuruluşlarının ve sanatoryumun yönetiminin desteğiyle, bugüne kadar yaşamaya devam ettiğimiz odaların onarımlarını yaptık.

Yine de sanatoryumdaki koşulları memnuniyet verici olarak adlandırılamaz: faturalar üzerindeki borçlar nedeniyle, soğuk mevsimde bile, elektrik, ısıtma ve su genellikle kesilir. Özellikle ışıklar kesildiğinde çok zor çünkü küçük elektrikli ocaklarda yemek hazırlıyoruz su ısıtmak bile mümkün değil o zaman. Ortak kullanım alanları hala yetersiz durumda. Ama yine de , barınma imkanı ve iyi tutumu için sanatoryumun müdürüne içtenlikle minnettarım.

Neredeyse her gün çeşitli zorluklarla karşılaşıyorum ve halk desteği olmasaydı çoktan umudumu kaybederdim

Birçok hastalığım var: yüksek tansiyon, şiddetli anemi, kronik mide hastalığı, vb.

Doktorların önerilerine göre, günlük ilaçlara ihtiyacım var, ancak çoğu zaman bunları satın alma fırsatım yok, çünkü sabit bir gelirim yok.

Engelli grubunda gösteriliyorum, ancak kayıt için Rusya'da minimum hizmet sürem bile yok. Bu anlaşılabilir bir durumdur: böyle ileri bir yaşta ve çok sayıda hastalığı olan bir kişinin iş bulması ve çalışması imkansızdır.

Ben bekar bir kadınım, hiçbir zaman kendi ailem olmadı ve ebeveynlerimin ölümünden sonra uzun bir süre ablamın ailesiyle yaşadım.

İki kız kardeşim, kayınbiraderim ve erkek kardeşim benden sonra Rusya'ya taşınmayı planladılar, ancak organize sorunları çözülürken, iki yıl içinde bu dünyayı bir biri ardına terk ettiler.

Halep'teki evimiz tamamen yok edildi, orada yakın akrabam kalmadı ve geri dönecek ne bir yerim ne de bir kimsem var.

Anadilim Çerkesçeyi iyi derecede biliyorum bu yüzden Kabardey-Balkarya sakinleriyle iletişim kurmakta zorluk çekmiyorum.

Burada çeşitli konularda çeşitli devlet kurumlarına başvurmak zorunda kaldım: tıbbi tedavi - tıbbi yardım, göç hizmeti - evrak işleri, vb. Ve her yerde bana karşı sempatik bir tutum ve yardım etme arzusu vardı.

Rusya’daki yaşamımın 1nci yılsonunda geçici oturum izni aldım. 3 yıl önce de kalıcı oturum izni aldım. Fakat Rusya Federasyonu vatandaşlığı olmadan minimum emekli maaşını bile alamıyorum. Ama geçim kaynağına ihtiyacım var. Beni destekleyen insanlara çok minnettarım ama ve her zaman yardım istemek çok utanç verici.

Bazen umutsuzluğa kapılıyorum ve kendime soruyorum: etnik bir Çerkes kadınım ve bu kadar ileri yaşımda olmama rağmen neden Rus vatandaşlığı almak için yıllarca beklemek zorundayım? Yasa neden beni yurttaş değil yabancı bir vatandaş olarak görüyor?

Büyük bir aileden vatana dönmeyi başaran tek kişiyim, ama görünüyor ki burada hızla bir Rus pasaportu almak için yasal haklara sahip değilim, ve göç hizmetileri bürosu bu sorunu çözme yetkisine sahip değil.

Sayın Başkan, silahlı çatışmaların yaşandığı ülkelerde yaşayan yurttaşların Rus vatandaşlığına geçişini basitleştirilmiş prosedürü hakkındaki gerçek insani kararlarınız hakkındaki haberleri duydum ve bunun için içtenlikle memnunum.

Çok sayıda problemi çözmede istihdamınızın kapsamını anlıyorum, ama yukarıda belirtilen koşullar beni Rusya'da insan haklarının garantörü olarak size dönmeye zorluyor.

Lütfen sesimi duyun, adil bir karar verin ve en kısa sürede bana Rus vatandaşlığı edinme fırsatı verin.

Size, bugünkü Kabardey-Balkar topraklarında yaşayan Çilov'ların(ÇN: sülale ismi) doğrudan soyundan geldiğimi göstermeye hazırım.

Saygılarımla, Şaziye Nuh

25 Şubat 2020

Kaynak : aheku.net

Çeviri : Çerkesya Hareketi Haber Merkezi