ESKİ MIYEKUAPE - Ижъырэ Мыекъуапэ

Mıyekuape-Maykop şehri hakkında kültürel bilgilendirme toplantısı şehir merkezindeki Maksim ;rki kütüphanesinde yapıldı. Tarihçi, sanat eleştirmeni, yetenekli ressam, arkeolog Leupeche Nurbiy'in yazdığı «Древний Майкоп-DrevniyMaykop-Antik Maykop» kitabı üzerine toplantı yapıldı. Toplantı üzerine çalışanlar; toplumsal bilim çalışanları, kitabın yazarı, kütüphane görevlileri ve Maykop'lulardı. Ailenin, ulusunun, köyünün, başkentinin; tarihsel kökenini ve tarihi geçmişi her yönüyle bilmek akıllıca ve insancadır. Yeterli bilgi insana geleceği gösteriyor. Leupeche Nurbiy'in kitabı Древний Майкоп-DrevniyMaykop-Antik Maykop, Maykop'un başlangıç kökenini, uzun zaman öncesinden çıkıp katettiği uzun yolculuğu anlatıyor. Yaşamla zamanın uyum içerisinde büyük ayak izlerini toprakta bırakmasının hikayesi kitabın anlatımı. Mıyekuape'nin geçmişi 1857’de mi başlıyor, ilk müdahale edilen şimdiki yer mi ya da; dağ etekleri, ırmak kenarlarında  üç dört bin yıl önce yaşamış olan Adıge(Çerkes)lerin  kökenine mi gidiyor? Adıge(Çerkes)leri en çok kaygılandıran çeşitli soruların cevabını vermek isteğiyle düşünüp yazdı Nurbiy. Evet gerçek şaşmaz. Çerkeslerin tarihi, Çerkesler üzerine, akıl ve bilgiyle içten yazılmış her şeyin ulusumuz için büyük önemi var.   Kaynak: ADIGE MAK Çeviri: ÇH-Haber Merkezi ***** Ижъырэ Мыекъуапэ Мыекъуапэ иадминистрацие кIэщакIо зыфэхъугъэ культурнэ Iофтхьабзэ къэлэ гупчэ тхылъеджапIэу М. Горькэм ыцIэ зыхьырэм щызэхащэгъагъ. Ар зэлъашIэрэ тарихълэжь-искусствоведэу, су­рэтышI IэпэIасэу, археологэу ЛэупэкIэ Нурбый итхылъэу «Древний Майкоп» зыфиIорэм фэгъэхьыгъагъ. ЗэхэгущыIэгъум хэлэжьагъэх шIэныгъэ со­обществэм хэтхэр, тхы­лъым иавтор, тхылъеджа­пIэм иIофышIэхэр, къэлэдэсхэр. УилIакъо, уилъэпкъ, уикъуа­джэ, уикъэлэ шъхьаIэ тарихъ лъапсэу яIэр пшIэныр, ятарихъ лъэуж къыздикIырэр, зынэсырэр зэхэугуфыкIыгъэу зэбгъэ­шIэнхэр акъылыгъ ыкIи цIы­фыгъ. ШIэныгъэ икъум сыди­гъокIи цIыфыр ыпэкIэ егъаплъэ. ЛэупэкIэ Нурбый итхылъэу «Древний Майкоп» зыфиIорэр Мыекъуапэ ылъапсэ къызыщежьэрэм, охътэ чыжьэм къыхэ­кIи, игъогу ин зэрэпхырищыгъэм яхьылIагъ. ЩыIэныгъэмрэ уахътэмрэ зэдэIорышIэзэ, лъэбэкъу-лъэуж инхэр чIым къызэрэтырагъанэрэм ищыс мы тхы­лъым къыIуатэрэр. Мыекъуапэ ыныбжь 1857-рэ илъэсым, апэрэ къазгъырыжэр джы зыдэщыс чIыпIэм зыхаIа­гъэм къыщежьа е мы чIыпIэхэм — къушъхьэлъэпIэ псыIушъохэм ащыпсэущтыгъэ адыгэ лъэп­къым ылъапсэу илъэс мин зыщыплIыкIэ узэкIэIэбэжьмэ щыIагъэхэм яеу зызыдзыгъэм фэкIожьа? УпчIэ зэфэшъхьафыбэу адыгэхэр анахьэу зы­гъэгумэкIыхэрэм джэуап къаритыжьы шIоигъоу Нурбый гупшысагъэ, тхагъэ. Арышъ, шъыпкъэм ичIыпIи гъощэнэп. Адыгэ­хэм ятарихъ, ашъхьэ епхыгъэ тхы­гъэ пстэоу гурэ акъыл-шIэ­ныгъэрэ зыхэлъ пэпчъ лъэп­къымкIэ осэшхо иI.   ХЪЫБАР: АДЫГЭ МАКЪ