Alexey İvanov, Paul Goble ve Büyük Çerkesya İdeali

Son zamanlarda yakın coğrafyamızda gelişen olaylar, 156 yıl sonra ÇERKES HALKI'nı siyasal gündemin ana maddesi haline getirir bir şekilde gelişme gösteriyor.

Özellikle Ermenistan-Azerbaycan savaşı, başta Rusya olmak üzere ABD, İngiltere, AB gibi emperyalist ve Türkiye gibi emperyalizm hayalleri kuran ülkelerin, demokrasi, insan hakları, milliyetçilik ve dindaşlık gerekçeleriyle süsleyip gizledikleri, bölgeyi işgal ve temelinde, enerji kaynaklarına el koyma, kapitalizmin pazar ve rant kavgası.

İşte bu kavganın ortasında kalan, şeklen de olsa bağımsız bir devlet örgütlenmesi olan ve birbirlerine düşmanlaştırılmış Ermeni, Azeri, Gürcü, Abhaz ve Kafkasya coğrafyasında, vatanı ÇERKESYA ve büyük çoğunluğu Türkiye' de yaşayan 156 yıllık ÇERKES DİASPORASI.

Şu andaki dağınık durumuyla bile bölgenin en büyük potansiyeli olan OTOKHTON halkı ÇERKESLER...

156 Yıldır emperyalist güçler tarafından gerektiğinde sırtı sıvazlanıp kullanılan, işi bittiğinde eskimiş ayakkabı gibi bir kenara fırlatılan, yetmezse, sindirmek için " HAİN " yaftası vurulan, asimilasyonist baskılar altında ötekileştirilen, ulusal hafızası silinmek suretiyle başkalaştırılmak istenen, yok sayılarak inkar edilen ÇERKESLER..

İşte son zamanlarda yeniden keşfedilmiş ve emperyalistlerin satranç tahtasında oynanmaya başlanan oyunun aktörü durumuna getirilmek istenen ÇERKESYA ve ÇERKESLER...

Son günlerde ÇERKESLER'le ilgili olarak Paul GOBLE'ın Rus akademisyen Aleksey İVANOV'un ÇERKESLER'le ilgili düşüncesini eleştiren makalesinde İVANOV'un telaşından bahsetmesi, ardından Paul GOBLE'ın Rusya'da siyasi, askeri ve bürokratik çevrelerde yarattığı rahatsızlık nedeniyle ( sırların ifşası ) Rusya Federasyonu'nda istenmeyen adam ilan edilerek derin devletin radarına girdiğini görüyoruz.

Aleksey İVANOV makalesinde, Glastnost ve Perestroyka sonrası SSCB'nin dağılmasının ardından bir çok birlik cumhuriyetinin bağımsız olmasının yanı sıra, bağımsız olamamış bazı halkların da bağımsızlık ve demokrasi taleplerinden bahisle, iletişim araçlarının gelişmesi, gidiş-gelişlerin artması yüzünden en büyük potansiyele sahip yerli halklardan olan ÇERKESLER'in hem vatan ÇERKESYA'da hem de başta en büyük kısmı Türkiye'de olmak üzere dünyanın her tarafına yayılmış olan Diasporada yaşayan kesimin aralarında sıkı ilişkiler başlattıklarını, bu ilişkilerin, ÇERKESLİK ULUSAL AİDİYET bilincini geliştirdiğini ve bunun sonucunda "BAĞIMSIZ BÜYÜK ÇERKESYA" düşüncesinin ortaya çıkarak geliştiğini ve bu düşüncenin vatan ve diasporada yaşayan ÇERKESLER'in ortak düşüncesi haline gelmekte olduğunu söylüyor.

Bu gelişmelerin günümüz dünya ve bölge konjonktüründe Rusya için tehlikeli olduğunu ve bu gelişmelerin önünü alabilmek adına Rusya Federasyonu yetkililerine kaygı, korku ve ardından çözüm önerilerini sunuyor.

Bunlar, bizim de şahit olduğumuz olaylar ve görüntülerdir.

Örneğin; 21 Mayıs anması için ÇERKESYA'ya gittiğimizde, onbinlerin sadece ÇERKES bayraklarıyla alanları doldurmaları, vatandaki soydaşlarımızın biz diasporadan gelenlerle kucaklaşmaları, en ücra köşede bulunan bir kenar mahalle marketinde çalışan bir tezgahtarın bile her şeyden haberli bir şekildeki heyecanı İVANOV'un tesbitlerini doğruluyor.

İVANOV'un "BÜYÜK ÇERKESYA PROJESİ"ne desteğin, hem ÇERKESYA hem de ÇERKES DİASPORASI'nda büyümekte olduğu yolundaki tesbiti Rusya Federasyonu açısından bir endişeyi, diğer taraftan ÇERKES ve ÇERKESYA gerçeğini doğrulayıp kabul etmesi açısından önemlidir ve bir gerçeğin sahiplerine iadesidir.

Paul GOBLE, burada İVANOV'un ve dolayısıyla Rusya Federasyonu'nun kulağına tabiri caizse kar suyu kaçırmıştır.

Acaba batılı emperyalistlerin KAFKASYA coğrafyası ve dünyada önemli bir potansiyeli olan ÇERKESLER üzerinden bir planları mı var? Paul GOBLE bu iş için görevlendirilmiş bir ajan mı? ÇERKES'leri Rusya'nın yumuşak karnı olarak mı görüyorlar? Rusya neden rahatsız olmuştur?

Bunların yanıtı sanıyorum biraz güneyde, Karabağ'da gelişen savaşta aranmalıdır. Rusya, kendi kontrolünde olan bu savaşı ABD seçimlerini de fırsat bilerek istediği şekilde yönetti.

Kendi yörüngesinden ayrılıp ABD'ye yanaşmaya çalışan Ermenistan'a, Azerbaycan'a destek vererek haddini bildirdi. Ardından Türkiye'yi de devre dışı bırakarak Karabağ'a yerleşti.

Hem Ermenistan hem de Azerbaycan'a "BURADA PATRON BENİM " dedi. Bunu yapmakla rakiplerinin piyonlarını alarak satrancın ilk hamlesini kazandı. Bölgenin kontrolünü tamamen eline geçirdi.

Satrancın ilk hamlesini kaybeden rakiplerinin aklına 156 yıldır yaptıkları gibi ÇERKES'ler geldi. Rusya'yı yumuşak karnından vurmak.

Öyle anlaşılıyor ki Rusya, rakiplerinin yapacağı ikinci hamlenin farkına vardı ve Akeksey İVANOV'la ön almaya çalışıyor.

İVANOV üzerinden eleştirel de olsa ÇERKESLER'in bizim de dillendirdiğimiz taleplerine yönelik çözüm önerileri getiriyor.

Onlar da son yıllarda gerek vatan ÇERKESYA ve gerekse diasporada gelişen olayları çok yakından izleyip değerlendirmelerini yapıyorlar. Rakiplerinin ÇERKESLER üzerinden bir hamleyle Rusya içerisinde bir karışıklık çıkartma peşinde olduklarının farkına vardılar belki de.

Bunun belirtilerini çok az da olsa son zamanlarda görmeye başladık diye düşünüyorum. Buna örnek olarak soykırımcı generallerden bazılarının anıtlarının sökülmesi ve bir türlü bitmeyen, bitirilemeyen, düzmece, sahte bir kumpastan başka bir şey olmayan Martin KOCHESOKO'nun yargılanma tiyatrosu.

Altıncı defa ertelenen bu duruşma sanıyorum bir altmış defa daha ertelenir.

Düşünebiliyor musunuz dünyanın ikinci büyük süper gücü Rusya, kendi organize ettiği bu sahte duruşmaya, kendi atadığı yalancı şahitlerin gelmesini, getirilmesini ve bu şahitlerin de istediği şekilde ifade vermesini sağlayamıyor. Buna inanmak için biraz zeka engelli olmak gerekir diye düşünüyorum.

Bana göre bu durum, Rusya'nın, rakiplerinin hamlelerine göre pozisyon belirleme durumudur. ÇERKES'leri karşısına almanın kendisine zarar vereceğini farkında olmamak Rus siyaseti ve PUTİN'e göre bir durum değildir.

Diğer taraftan 18-19. yüzyıllarda batılı emperyalistlerin Rusya'nın Hindistan pazarını ele geçirme hayalini engelleme olayı bölgedeki enerji kaynaklarını ele geçirmeye yöneldiği günümüzde Türkiye de Türkçülük, soydaşlık gerekçeleriyle bu bölgede kendisine yer açmaya çalışırken emperyalistlerle iş birliğini sürdürdü. 19. yüzyıldaki Şamil'in önderliğinde yürütülen ( Dağıstan-Çeçenistan ) - Rusya savaşlarını İngiltere, Fransa, Osmanlı projesi olarak yazıyor bazı kaynaklar.

ÇERKESYA'da 1864'e kadar süren ÇERKES -RUS savaşı yine Rusya'nın önünün kesilmesi adına ÇERKESLER'in feda edilmesidir.

Keza 1918'de kurulan KUZEY KAFKASYA CUMHURİYETİ de bir proje devleti olup, ÇERKES'lerle pek ilgisi olmayan ve resmi dili de Kumuk Türkçesi olan bir organizasyondur. Bu proje günümüze kadar hala batılılar tarafından "YEDİ YILDIZ" olarak varlığını sürdürmektedir.

Burada ÇERKES'lere biçilen rol, onlara bir vatan vermek değil, fakat kendileri için savaşmalarını sağlamaktır. Çünkü diasporada yaşayan milyonlarca ÇERKES'in varlıklarını sağlayacak demokratik koşullar, yaşadıkları coğrafyalarda hiç bir zaman sağlanmamış, sonunda halkımız önemli oranda asimile olmuş ve yok oluşun sınırına getirilmiştir.

Tüm dünya halkları gibi ÇERKESLER de 156 yıl önceki gibi yaşamıyorlar. Her ne kadar bir çok değerimizi kaybetmiş olsak bile, bitmemiş olan bir "ÇERKES ULUSAL AİDİYET BİLİNCİMİZ", dünyada gelişen olayların bize ne getirip, bizden ne götüreceğini değerlendirecek bir akıl ve ulusal hafızamız var. Bu niteliklerimiz hiç bir zaman kaybolmadı ve kaybolmayacak.

ÇERKES HALKI vatanı ve diasporasıyla dünyadaki gelişmeleri yakından izlemektedir. Burada önemli olan halkımızın geleceği ile ilgili kaygılarımızdır.

ÇERKES HALKI, tarihin en korkunç soykırımlarından birini yaşamış bir halk olarak savaşın hiç bir zaman gerçekte bir kazananının olamayacağının bilinciyle ulusal demokratik taleplerini, vatan ÇERKESYA'da ulusal birliğini sağlama mücadelesini barışçıl yollardan vererek sürdürecektir.

ÇERKES HALKI, hangi gerekçeyle olursa olsun hiç bir savaşın tarafı ve aracı olmayacaktır.

ÇÜNKÜ ÇERKESLER; İNTİKAM DEĞİL, ADALET İSTİYOR...

BIJ MEHMET YENER