ŞİMDİ NE YAPMALI

12 Nisan 2015 Son zamanda bir dil derneğinin halkımızın birikimlerini hiçe sayarak ve edebi veya yazınsal hiçbir temeli olmadan uydurduğu bilim dışı ve ayrıca anavatandan kopuk ve köksüz olan bir alfabeyle giriştikleri teşebbüs bir kez daha ne yapmamız gerektiği konusunda bize ders vermiştir. Öncelikli olarak toplumumuzun uzun dönemdeki varlığının anavatanda olduğu bilinciyle hareket edilmeli ve anavatanla bağlar kuvvetlendirilmelidir. Ayrıca bulunduğumuz ülkede sahip olduğumuz imkanları kullanarak dilimizin ve kültürümüzün korunması için de canla başla çalışmalıyız. “Orda bir köy var uzakta, Gitmesek de görmesek de o köy bizim köyümüzdür” anlayışından sıyrılıp o köyün bizim köyümüz olduğu inancıyla kendimizi gurbetlikten sıyrılıp köyümüzün havasını solumalı suyundan içmeliyiz. O insanlarla zamanımızı ve enerjimizi paylaşmalıyız ki o köy bizim olabilsin. “Gözden ırak olan gönülden ırak olur.” Sözündeki gibi yıllarca anavatanımızı gözden ırak tuttuk. Ne anavatanımızdaki insanlar bizi ne de biz anavatanımızdaki insanımızı yeterince tanımadık. Birbirimizden habersizce ve birbiriyle örtüşmeyen hayallerle zamanımızı harcadık. Onlar bizi türlü hayallerle beklerken biz de türlü hayallerle o insanları oturduğumuz yerden değerlendirdik. Her şeyin olumsuzmuş gibi göründüğü bu ortam, tıkanmışlığın ve çıkmazın son boyutuna ulaşmışlığının kavranması ve toplumun yeni refleksler geliştirmesinin arefesidir. Bir kısım insanımız yukarıdaki meselenin farkına varabildiği için tıkanmışlığı aştıracak, olması gereken teşebbüslerle ortaya çıkmaya başlamışlardır. İnsanlarımızın bir kısmı KAFFEDi eleştirmek yerine toplum yararına dönüşmesi gerektiğinin ayırımına vardıkları için KAFFED yapısal olarak ve vizyon olarak olumlu anlamda değişmiştir. Bir sivil toplum hareketi olan “ÇERKESYA YURTSEVERLERİ” hareketi 21 Mayısta anavatanda olmak ve orada yaşayan insanlarla gerçek anlamda tanışmak için bir organizasyon başlatmıştır. İnsanlarımızın pek çoğu bu organizasyona tedirginlikle yaklaşmaktaydı ancak bu organizasyonun düzenleyicileri niyetleri ile açıkça ortaya çıkıp kendi imkanlarıyla bunu kamuoyumuza toplantılarla ifade edince pek çok insanımızın tedirginliği yok olmuş ve insanlarımız bu organizasyonun iyi niyetli ve olması gereken bir organizasyon olduğunu görmüşlerdir. Anavatana anavatandakilere olumsuzluk yaşatmadan dokunmak ve halkımızın geleceği için anavatanla etkileşimi güçlendirip halkımıza güçlü bir seçeneğin önünü açmak niyetinde olan bu teşebbüs olması gerektiği gibi KAFFEDin önce desteğini almış daha sonra ise organizasyon ortak bir organizasyona dönüşmüştür. Bu örnek tıkanmışlığın aşılması ve insanımızın geleceği için uygun rotaya girmesi için halkın içinde doğan bir teşebbüsün kurumsallaştırılmasına bir örnektir. Görüldüğü kadarıyla KAFFED eskiden ihmal edilen ancak halkın geleceği için ilk adım olan anavatanla etkileşim ve ortak vizyon geliştirme gereği konusunda doğru rotada ilerlemektedir. Alfabe konusunda da yazın alfabesi olan Kril alfabesi öncelikli olarak dil bilen insanlarımıza acilen öğretilmelidir. Dil bilen insanlarımız okuyup yazmaya teşvik edilmeli ve bu konuda kampanya yapılmalıdır. Bu insanlarımızın okuyup yazabilmeleri çocuklarına dil öğretimini kolaylaştıracaktır ve özellikle bu konu vurgulanmalıdır. Kril alfabesiyle burada yıllardır yazılıp çizililen ve edebi değeri olan ürünlerin KAFFEDce basılması sağlanmalı ayrıca toplumsal bilince hizmet eden makaleler ve kitaplar bir şekilde yayınlanmalı ve toplumumuzun okuması teşvik edilmelidir. Özetle: Yüzümüz anavatana dönük olmalı ve kurumlarımızın en büyük gayesi anavatanla etkileşime aracı olmak olmalı. İkinci olarak da bulunduğumuz yerde dilimiz ve kültürümüzün yaşaması için önce insanlarımızın diline ve kültürüne sahip çıkmaları gerektiği konusunda bilinç oluşturulmalı ve eş zamanlı olarak da dilimize ait ürünler ortaya konulmasını ve tüketilmesini teşvik etmeliyiz hem kişiler hem de kurumlar bazında.   11.04.2015 Marğuş Vezir 22:56